Bóstwa chińskie

Chiny są specyficznym państwem, w którym istnieje typowe wielobóstwo. Wielokrotnie organizowane są różne krajowe, a także lokalne imprezy i święta odnoszące się do konkretnych bóstw tamtejszych. Często przygotowywane są specjalne lampiony i imitacje danych bóstw. Wśród najważniejszych tamtejszych bogów należy wymienić przede wszystkim: Chang’e, Liu Hai, Magu, Mazu, Tudigong, Shoulao, Guan Yu, Laojun, Leigong, Shangdi, Nefrytowy Cesarz, Yan Di, Xuan Nu, Zao Jun i wielu innych. Jednocześnie należy zaznaczyć, że coraz częściej wizerunki owych bóstw umieszczane są również w witrynach sklepowych na co dzień, a także w prywatnych domach czy w firmach, nawet w dużych korporacjach w niektórych gabinetach. Mają one na celu ochronę, przyniesienie szczęścia, dobrobytu albo zdrowia. Wszystko praktycznie zależy od przeznaczenia samego danego bóstwa, a także od tego, w jakim celu umieszcza się je w danym budynku lub w danym pomieszczeniu. Bóstwa chińskie cieszą się popularnością też wśród turystów ze względu na ich orientalność i gamę barw.

Chang’e

Jest to bogini Księżyca. Była ona podobno żoną łucznika Houyi. Otrzymał on w końcu w darze od bogini Xiwangmu swoiste ziele nieśmiertelności, które podczas nieobecności męża zjadła Chang’e, przez co stała się nieśmiertelna i wzniosła na Księżyc. Tam żyje ona w Pałacu rozległego zimna określanym jako Guanghangong, a Houyi próbuje bezskutecznie dogonić swoją żoną. Jest ona przedstawiana jako wytwarna dama w towarzystwie zająca, który podobno mieszka na Księżycu, gdzie wyrabia lekarstwo dające nieśmiertelność.

Guan Yu

Innymi jego imionami jego były Changsheng, Yunchang oraz Guandi. By on dowódcą w służbie Liu Beia, a po śmierci uważany za boga, którego zadaniem jest chronić Cesarstwo Chińskie oraz całą jego ludność. Posiada on liczne swoje świątynie rozsiane po całym terenie dawnego Cesarstwa Chińskiego. Na początku dwudziestego wieku istniała polityka niszczenia jego świątyń, jednakże wiele z nich przetrwało do dnia dzisiejszego. Obecnie jego kult jest dosyć słaby, a jest raczej po prostu symbolem dawnej potęgi.

Liu Hai

Jest to chińskie bóstwo, pochodzące z wierzeń taoistycznych. Przedstawiany jest najczęściej jako młody mężczyzna na trzynożnej ropusze, który wywija sznurem z nawleczonymi na nim monetami. Jest on uważany za bóstwo, które zawsze służy pomocą. Istnieje legenda, że był on urzędnikiem na dworze dynastii Jin podczas okresu Pięciu Dynastii i Dziesięciu Królestw. Później został ministrem, spotkał dwóch świętych taoistycznych, którzy udowodnili mu, że jego działania nie są mniej ryzykowne, niż budowanie wierzy z dziesięciu jaj na monecie chińskiej.

Mazu

Jest to bogini mórz, która przede wszystkim czczona jest na południowym wybrzeżu Chin, jak i na Tajwanie. Była ona podobno córką rybaka, która umiała opuszczać swoje ciało we śnie. Uratowała ona tym sposobem swojego ojca i braci ze sztormów. Ostatniemu z braci nie zdążyła pomóc i dla naprawienia błędów pomaga rybakom. Pomagają jej Tysiącmilowe Oko oraz Ucho Śledzące Wiatr. Schwytała ich na Górze Kwitnących Brzoskwiń. Nazywana jest też ona Ama, od zatoki, gdzie wzniesiona została dla niej świątynia.

Shoulao

Według mitologii jest to bóg długowieczności. Jest on przedstawiany jako dobroduszny starzec z wysokim i guzowatym czołem, łysą głową i długą brodą. Trzyma laskę, a w drugiej ręce brzoskwinię. Czasami przedstawiany jest on też na grzbiecie czarnego byka lub cętkowanego jelenia, a nawet w otoczeniu żurawi czy grzybów lingzhi, które uważane są za symbol długowieczności. Obdarowuje się nimi ludzi starych, aby życzyć im długiego życia. Należy on do triady gwiezdnych bóstw. Uważany jest za ducha bieguna południowego.

Yao Jun

Uważany jest za jednego z popularniejszych bóstw w mitologii chińskiej. Uważany jest za boga pieca. Kiedyś przedstawiany jako szlachetny i z miłym usposobieniem człowiek otoczony dziećmi. Informacje o nim pojawiły się dopiero w dwunastym wieku. Pochodzi on z tradycji kultu boga ognia, Shennonga. Pierwotnie był on śmiertelnym człowiekiem, miał żonę, którą porzucił dla pięknej sąsiadki. Został ukarany zesłaniem na niego różnych nieszczęść, przez co straci cały majątek, porzuciła go nowa żona, stracił wzrok i żył z żebrania. Przybłąkał się do domu pierwszej żony, a ta ugościła go, wspominał szczęśliwe lata spędzone z pierwszą żoną, a ta kazała mu otworzyć oczy i nagle odzyskał on wzrok. Widząc, że siedzi u swojej pierwszej żony, ze wstydu skoczył do pieca.