Okazuje się, że Indie posiadają dwa rodzaje wierzeń, a mianowicie hinduizm oraz muzułmanizm. Jednocześnie omawiany tutaj będzie tylko i wyłącznie hinduizm. Wierzenia te są niezwykle bogate w legendy, podania i wiele innych. Jest to rodzaj wielobóstwa. Każdy bóg odpowiada tutaj praktycznie za coś innego, chociaż należy przyznać, że w hinduizmie niektórzy bogowie pokrywają się co do kategorii, którymi się zajmują. Przede wszystkim owo pokrywanie się łączy bóstwa męskie i żeńskie ze sobą. Jednocześnie trzeba tutaj zaznaczyć, że hinduizm jest niezwykle głęboko zakorzeniony nawet w umysłach muzułmańskich Hindusów. Wśród najważniejszych bogów należy wymienić między innymi: Rahu, Rama, Jama, Aditi, Isana, Harihana, Kamala, Agni, Saraswati, Sawitar, Kali, Soma, Kumari, Kryszna, Kubera, Surja, Tridewi, Lakszmi, Lalita, Balarama, Uma, Wisznu, Mahadewa, Daksza, Budha, Dewi, Ganga, Hanuman, Yellamma, NAmagiri, Mitra, Siwa, Sesza, Sakti, Parwati i wiele innych. Wielu z nich utożsamianych jest z boskimi małżeństwami lub kochankami.

Rama

Jest to jedno z wcieleń Wisznu. Uznawany jest za zacnego i cnotliwego członka rodziny, dokładnie wzór postępowania. Opisywany jest on w eposie Ramajana. Urodził się, aby zabić demona Rawanę. Walczył z demonami przez czternaście lat. Jego towarzyszami byli: żona Sita, brak Lakszman oraz Hanuman. Pojawił się on w miesiącu Cajtra, dziewiątego dnia podczas przybywającego księżyca w Treta judze. Inkarnował między innymi razem ze swoimi wszystkimi współemanacjami, które pojawiły się jako jego młodsi bracia.

Jama

Jest to bóstwo śmierci i zmarłych. Jest on władcą piekła, pan Dharmy, a jednocześnie swoisty strażnik kierunku południowego określanego jako lokapala. Był on najstarszym synem Wiwaswata, słońca, a także pierwszym śmiertelnikiem, który dotarł do świata niebiańskiego. Wiwaswat mianował Jamę właśnie królem zmarłych. Jednocześnie jako bóg w religii hinduistycznej nie odgrywa on aż tak istotnej roli. Ma z kolei dosyć duże znaczenie typowo mitologiczne. Wspominany jest podczas pogrzebów, świąt o śmierci i reinkarnacji.

Ganga

Jest to bogini, która uosabia rzekę Ganges. Zeszła ona z nieba, a Siwa dla złagodzenia jej upadku, pozwolił jej wylądować na swoich splecionych włosach. Rozdzielił on tym samym Ganges na siedem rzek, jej dopływów, aby mogła ona przybyć na Ziemię bez najmniejszych szkód w formie katastrofalnych powodzi. Posiada ona moc oczyszczania kąpiących się w jej wodach. Wielokrotnie też wrzuca się do niej prochy zmarłych. Przedstawiana jest na wierzchowców, Makarze, potworze morskim. Niektórzy twierdzą, że wody Gangesu uzdrawiają ciało i duszę.

Dewi

Jest to bogini szczęścia, bogactwa oraz piękna. Była ona żoną Wisznu, matką Kamy. Jest ona swoistym uosobieniem wszelkiego szczęścia i powodzenia, w tym materialnego. Dawniej występuje jako Sri, czyli bogini piękna i pomyślności, głównie wynikające z włądzy królewskiej. Później ukazała się jako bogini obdarzająca płodnością. Obecnie jest ona też patronką zbóż. Przedstawiana jest ona zawsze jako piękna i młoda kobieta o czterech rękach, która stoi na lotosie. Towarzyszy wszystkim wcieleniom Wisznu jako Sita dla Ramy lub Radha czy Rukmini dla Kryszny.

Mahadewa

Nazwa ta oznacza Wielkie Bóstwo, Wielkiego Boga lub Wielkie Światło. Jest to najwyższa forma Boga Siwy w hinduizmie. Ma to być forma dobrotliwa i łaskawa, która obdarza swoich wyznawców oświeceniem i mądrością. Ma to być również czyste imię Boga Siwa. Imię to wymieniane jest w wielu księgach świętych, między innymi Siwa Purana oraz Linga Purana. Kult polega na wyższej drodze idealizowania Boga do Absolutu, Wszechducha, który ma być odróżnieniem od niższych ścieżek, czyli wyrazistych osobowych personifikacji praktycznie tych samych bóstw.

Harihana

Jest to połączenie Wisznu oraz Siwy. Hari odnosi się do Wisznu, a Hara do Siwy. Część pierwsza znajduje się po prawej stronie, a Siwy po lewej dla obserwatora. Przedstawia się go tak że w prawej ręce trzyma trójząb, atrybut Siwy, a z kolei w lewej konch lub dysk, który jest atrybutem Wisznu. Po lewej często prezentowany jest też byk Nandu, z którym podróżuje Siwa, a po prawej Lakszmi, swoista towarzyszka Wisznu. Jest to bóstwo głównie tych hinduistów, którzy chcą w swoich wierzeniach łączyć tradycje wisznuizmu i siwaizmu.