Hinduizm jest religią politeistyczną. Dlatego też praktycznie każdy bóg, bóstwo, które się tam mieści, posiada swoje własne święto. Należy jednocześnie zaznaczyć, że istnieje też kilka świąt, które odnoszą się bardziej do ogólnych tradycji religii hinduistycznej, niż do bogów samych w sobie. Należy przyznać, że Hindusi wiedzą, co to znaczy dobrze się bawić. Podczas tamtejszych świąt tak naprawdę bawią się całe ulice, całe miasta. Trudno jest znaleźć drugie takie państwo, w którym praktycznie wszyscy się bawią jednocześnie. Ponadto wśród tamtejszych świąt należy wymienić między innymi takie, jak chociażby: Diwali, Holi, Dasain, Lori, Mahasiwaratri, Ugadi, Bishu, Onam, Nawaratri i wiele innych. Jest to zawsze czas mnóstwa kolorów, pięknych strojów, tańców, śpiewów, radości, spotkać z rodzinami i przyjaciółmi i wiele innych. Należy zaznaczyć, że Hindusi naprawdę wiedzą jak można się dobrze bawić. Wykorzystują do tego praktycznie wszystkie nadarzające się sytuacje. Między innymi właśnie takimi przecież są liczne święta religijne i państwowe, które mają.

Lohri

Jest to niezwykle popularne święto, które przypomina trochę nasze krajowe dożynki. Przede wszystkim obchodzone jest w Pendżabie i licznych innych miejscowościach północnych Indii. Wypada ono w środku stycznia. Niezwykle popularne są wtedy duże ogniska, jak i specjalne pieśni z tej właśnie okazji. W innych regionach Indii to samo święto praktycznie obchodzone jest w podobny sposób jednakże inaczej się nazywa, a mianowicie: pongal w Tamil Nadu, bhogali bihu w Asamie oraz sankranti w Karnatace, środkowych Indiach i Andora Prades.

Holi

Jest to typowe święto radości i wiosny. Obchodzi się do w pełni księżyca w miesiącu phalguna, co przypada na przełom lutego i marca. Inaczej określa się go również jako Festiwal Kolorów. Jest ono kojarzone z kolorowymi proszkami, którymi obsypuje się przyjaciół i krewnych. Przede wszystkim śpiewa się wtedy różne liczne pieśni, w niektórych regionach również o treściach niezwykle erotycznych. Głównie popularne są czerwone kwiaty, które mają symbolizować boga Kamę i fizyczną miłość. Ma to przypominać ból i smutek bogini Ratri po stracie męża w niektórych regionach Indii.

Ratha Jatra

Jest to swoisty festiwal wozów, inaczej Dewanagari. Polega on na procesji ogromnych wprost wozów, które wiozą na sobie figury: Kryszny (inaczej Dźagannathy), Subhadry oraz Balaramy. Ma to być swoiste upamiętnienie podróży owych trzech bogów: Kryszny, Subhadry oraz Balarama z Dwarki na pola Kuruksetra. Dawniej święto to organizowane było praktycznie tylko w Puri w Indiach. Nawet w krajach zachodnich święto to cieszy się wśród Hindusów dużą popularnością i jest praktykowane. Niestety dawniej przez te wozy wielokrotnie dochodziło do tratowania ludzi w tłumie.

Diwali

Inaczej określa się je jako Dipawali lub święto lamp. Ma to być metafora zwycięstwa światła nad ciemnością, a jednocześnie dobra nad złem. Dlatego też właśnie główną atrakcją są wszelkiego typu lampy i fajerwerki. Najważniejszym elementem są lampki oliwne z wypalanej gliny, które palone są przed każdym domem, aby rzekomo powitać Lakszmi, czyli boginię szczęścia i dobrobytu. Jest to czas radości, prezentów, rodzinnych spotkań i przygotowywanych z tej okazji licznych kulturalnych atrakcji. Jest to jednocześnie jedno z najważniejszych świąt hinduskich.

Durga Pudza

Nazwę tą można pisać razem lub osobno. Jest to praktycznie najważniejsze hinduskie święto, a przynajmniej jedno z najważniejszych. Przede wszystkim jest ono obchodzone i to najbardziej hucznie, na wschodnich terenach Indii, jak również w Bangladeszu i Nepalu. Datę dokładną wyznacza bengalski kalendarz lunarny. Jest to połowa miesiąca, w którym przypada święto Debi Pokkho, czyli tak zwane Dwa tygodnie Bogini. Niezwykle hucznie jest ono obchodzone w Kalkucie. Buduje się tam wyjątkowe, specjalne na tą okazję pawilony-świątynie, które określa się jako pandal, gdzie mieszczą się wizerunki bogini.

Nawaratri

Jest to inaczej święto dziewięciu nocy, święto nowej nocy. Odbywa się ono ku czci Durgi. Obchodzi się je pod koniec pory deszczowej, w miesiącu określanym jako aświna. Ma ono za zadanie upamiętniać dziewięć dni, kiedy to Parwati, żona Siwy, mogła opuścić męża i odwiedzać swoją ukochaną matkę. Święto to przede wszystkim cieszy się popularnością wśród kobiet hinduskich, które wykorzystują je po to, aby na te dziesięć dni udać się do rodzinnego domu, do swoich krewnych w odwiedziny. Najczęściej jadą tam same, chyba że mąż zechce jej towarzyszyć, ale pod warunkiem oderwania się od pracy.